Event report

Rozmowy o podejściu do płci powinny być organizowane w szkołach i być kierowane również do rodziców. Dzieci i młodzież mają elastyczne umysły – uczą się z przykładu innych, nie tylko bliskich osób. Istnieją ogromne różnice w sposobie funkcjonowania rodzin w różnych krajach. Kiedyś kobieta miała swoją funkcję, z biegiem czasu my kobiety się zmieniamy, koncepcja mężczyzn ulega zmianie. Im więcej mamy kontaktu z różnorodnością tym mamy większą tolerancję. Potrzeba liderów (przykład Strajku Kobiet). Patriarchat dotyka nas wszystkich, uważam, że powinien upaść. Teatr współczesny wprowadza warsztaty o seksualności, pedagogika teatru rośnie w siłę, w polskiej szkole tego nie doświadczymy. Szkoły kameralne maja ogromną szanse przebicia, grupa jest bardziej zwarta, dużo plusów. Na początku edukacji dziewczynki czują się słabsze, mniej się stawiają, łatwiej się podporządkowują. Należy szerzyć łamanie stereotypów płciowych szczególnie w firmach. Więcej warsztatów i lekcji europejskich dla młodzieży. Miejsca pracy: Zgłaszamy potrzebę modelowania zachowań na wyższych stanowiskach, tworzenia stanowisk pracy z zachowaniem szacunku do różnorodności, otwartości. Edukacja: powinna wspierać zmniejszanie obaw stresów społecznych. Potrzeba rzetelnej edukacji seksualnej. Nie ma jej w polskich szkołach, wychowanie do życia w rodzinie opiera się na tradycyjnym podziale płci (kobiety, mężczyźni), bez uwzględnienia różnorodności społecznej. Obecne zajęcia w szkołach informujące o funkcjach rodzinnych oparte są na przekonaniach myślenia o rodzinie stereotypowej. Wsparcie: Potrzeba psychologów, seksuologów i edukatorów seksualnych znających specyfikę i różnorodność osób LGBT+.